در جریان جلسات رای اعتماد به وزرای پیشنهادی کابینه یازدهم، حجة الاسلام رسایی ضمن تبریک پیروزی - که البته این واژه بر خلاف گفتمان انقلاب اسلامی است و بهتر است بگوییم تبریک موفقیت در کسب آرای اکثریت- به آقای روحانی و هیأت همراه و با رعایت ادب و احترام نسبت به ایشان، خاطرنشان ساخت: ... "هر چند این برتری تان در انتخابات با حداقل 7 دهم بیش از 50 درصد بود. برخی امروز در حالی برای دولت لب مرزی شما یقه پاره می کنند که تا دیروز در تریبون های خود کمک به دولتی با 65% آرای مردم را وکیل الدولگی می دانستند. البته برای ما 65% یا 50 و 7 دهم درصد فرقی ندارد، اگر طبق اصول و در مسیر رهبری حرکت کنید و اسیر بازی های سیاسی نباشید، بدون درخواستی به شما کمک می کنیم." *

اما در پی آن آقای عثمانی، ضمن تذکر آیین نامه ای با انتقاد از نطق حمید رسایی در مخالفت با برنامه های دولت یازدهم گفت: "مخالف کلیات برنامه های دولت یازدهم امروز رأی مردم را به تمسخر گرفته است ... از دولتی که با این اقتدار به سرکار آمده به عنوان دولت لب مرزی یاد می کند پس این حماسه ای که اتفاق افتاد لب مرزی بود؟!"

نمی دانم جناب آقای عثمانی و امثالهم کجا بودند از اینجور جیغ های بنفش بکشند زمانی که پس از برگزاری باشکوه ترین حماسه حضور حداکثری در انتخابات سال 88، کاندیدای ناکام در کسب آرای اکثریت - آن هم با فاصله 11 میلیون- و به تبع آن هوادارانش، دولت برخواسته از رأی مردم را دولت کودتا و نامشروع، و رییس جمهور منتخب محبوب اکثریت را دیکتاتور کوتوله خطاب کردند؟!

وجدان های بیدار انسانی پاسخ دهند کدام اهانت آمیزتر است: دولت کودتا و دیکتاتور خطاب کردن منتخب ملت، و یا دولت لب مرزی خطاب کردن، ضمن رعایت احترام و قائل شدن مشروعیت برای آن؟!

این هم یک بایگانی دیگر به انبوه پرسش های بی جواب از قائلین به گفتگو و شعار تحمّل مخالف!

------------------------------------------------------------------------------------
* - نطق انقلابی رسایی در مجلس+فیلم

پس از انتخابات ریاست جمهوری سال جاری، یکی از دوستان دوران دانشجویی اینچنین شادی خود را از پس خلق حماسه سیاسی - که باید باعث برانگیختن حس همدلی و تقویت رفاقت ها شده باشد- بروز داد:

کسانی که خیارو با رنگ سبز قبول نکردن الان باید بادمجونو با رنگ بنفش تحمل کنن! نوش جانشان

ما هم چنین جوابی دادیم:

بادمجون بنفش قانونی، به ز خیار سبز غیرقانونی چماق به دست

فکر می کنید رفیق ما چه جوابی داشت؟ بخوانید و شما هم در بهت و تعجب من سهیم باشید:

و قل لّلذین لایؤمنون إعملوا علی مکانتکم إنّا عاملون/وانتظروا إنّا منتظرون 121-11 (البته غلطاشو درست کردم اینجا)

حقش بود من هم آیه ای در مذمت تهمت(... و من یحتمل بهتاناً و إثماً ...) برایش می فرستادم اما بگذار بگذریم.

در زمان انتخابات ریاست جمهوری آمریکا این پیامک ها بین من و یکی از دوستان سبز قدیم و بنفش امروز رد و بدل شد:

• رامنی به اوباما تبریک گفت؛ بعضی ها نه تنها به رقیبشان تبریک نگفتند، بلکه علیه تمامیت نظام کودتای مخملی کردند و باکی از سوء استفاده دشمنان و به آتش کشیدن شهر نداشتند.

• اولاً آدم به دزد ماشینش نمیگه مبارک ماشینت باشه. دوماً بعضی ها که تقشون در اومد. حتی اونی که گفت به من نزدیک تره هم توش موند.

• بله برادر جان، بعضی ها تقشون دراومد و اعتراف کردند دزدی(تقلب) نشده بود.*

حالا لطفاً دوستان برای ما مشخص کنند: این سری که تقلب نشده بود؟ به دزد ماشینتون اعتماد دارید؟

---------------------------------
*- خاتمی: تقلب که نشده بود ولی...

این واقعه ناشی از بی تدبیری عمیق امت حزب الله است

دفع افسد به فاسد قاعده عقلی بود

البته که نباید به نظرسنجی ها توجه کرد !

کاندیداهای اصولگرا باید ائتلاف می کردند، نکردند چون هر کدومشون به فکر قدرت شخصی بودند

حالا روحانی رو تحمل کن

...

این ها شمه ای از پیامک های شماتت آمیز خودی هاست پس از اعلام تدریجی شمارش آرا که احتمالاً طعنه و نیش و کنایه های غلیظ تر در راه است!!!

نمی دانم چرا مدعیان ولایت مداری، ادبیات و گفتمان تکلیف محوری حضرت امام خمینی(ره) را فراموش کرده اند؟!

فراموش کرده ایم که امام به ما آموخت ما مأمور به ادای تکلیف هستیم نه نتیجه؟ بنابراین هرکه به تکلیف عمل کند، پیروز است گرچه ظاهراً به نتیجه دلخواه نرسد.

تکلیف چه بود؟ مگر تکلیف غیر از شناسایی و انتخاب اصلح بود؟ کجای آموزه های امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری آمده است که با ائتلاف بازی، نظرسنجی، مصلحت سنجی، دفع افسد به فاسد، ذبح اصلح به پای صالح و ... رأی خود را داخل صندوق بیاندازیم؟

وقتی افرادی را اصولگرا نمی دانستیم و یا کمتر اصولگرا می دانستیم چرا باید به آن ها رأی می دادیم؟ فعلاً بگذریم از اینکه اصولگرا کیست و کمتر اصولگرا و اصولگرانما کدام است. فقط همین قدر بگویم که به هر کدام از حضراتی که برای کسب قدرت، سال ها برنامه ریزی داشتند انگ قدرت طلبی بچسبد، به کسی که در لحظه آخر آن هم  با فشار جریان ارزشی انقلاب به صحنه آمده و هیچ اعلام حضور و تبلیغ پیش از موعد قانونی نداشته، این انگ نمی چسبد.

اینجا می خواهم به جای دعواهای سیاسی، آموزه های امام راحل(ره) را یادآوری کنم که پیوسته می فرمود: ألخیر فی ما وقع. شاید رسوایی جریان فتنه گر -که روزگاری اتهام تقلب در انتخابات را مطرح کرد و امروز با وجود همان مجریان و ناظران، بر سلامت انتخابات صحه می گذارند- آنچنان سرمایه ای برای نظام اسلامی مان باشد که به چنین نتیجه ای از انتخابات بیارزد. و چه بسا مشیت الهی بر این است تا افراد بی نزاکتی را که 8 سال تمام به رییس جمهور منتخب ما توهین و بی احترامی کردند و چه صمیمیت ها و رفاقت هایی را که با تهمت درشت تقلب به لجن کشیدند، شرمنده سازد. عسی أن تکره شیئاً فهو خیر لکم

پیرو مکتب خمینی کبیر(ره) دچار سکولاریسم خفی نمی شود. ما به تکلیف عمل کردیم و پیروز شدیم گرچه شاید پیروزی ما به چشم نیاید اما قطعاً در پیشگاه الهی محاسبه شده و روزی جواب می دهد.

آری، دیروز روز امتحان الهی بود که گذشت و فردا امتحان دیگری است که پیش می آید و همه ما نیز روز محاسبه بزرگتری را در پیش رو داریم ... تحمل کنید که خدا با صابران است(پیام استقامت-14 تیر 1367).

در مناظره سیاسی کاندیداها از دیپلماسی فعال پس از پایان جنگ سخن گفته شد و اینکه انجام مذاکرات برای اجرای بندهای قطعنامه 598 به مراتب سخت تر از مذاکرات هسته ای سالیان اخیر بوده است.

آری، حق با آقای دیپلمات است؛ من آن زمان که دانش آموز بودم یادم هست مسؤولین دستگاه دیپلماسی واقعاً چه تلاش طاقت فرسا و البته ثمربخشی(؟!) برای احقاق حقوق ملت ایران متحمّل می شدند.

قصد طعنه زدن و تخریب نداشتم ولی چه کنم که داغ دلمان تازه شد و لازم دانستم برای جوانان بگویم تا قدر مواضع انقلابی و عزت مدارانه امروز مسؤولانمان را در مذاکرات هسته ای بدانند.

یکی از روزهای ماه مبارک رمضان سال 1368 بود. زنگ تفریح در دفتر پرورشی مدرسه بودم، دلم گرفته بود. یاد پیام حضرت امام(ره) در ماه رمضان سال 1366 افتادم. صدام با ادعای لزوم حفظ حرمت این ماه شریف و پرهیز از خونریزی، پیشنهاد آتش بس موقت در این ماه مبارک را داده بود. امّا امام که دستش را خوانده بود و می دانست صدامیان ضربات سنگینی از رزمندگان اسلام خورده اند و می خواهند به این بهانه تجدید قوا کنند، در پاسخ با بیان سابقه جنگ های صدر اسلام فرمودند: اصلاً رمضان ماه جنگ است.

گچ را برداشتم و در روزگاری که برخی تصور می کردند همه مسؤولین در نظام جمهوری اسلامی در هاله نورانی قرار دارند و نقد ناپذیر هستند، روی تخته اتاق پرورشی این جملات را نوشتم(که البته به مضاق برخی بچه های بسیجی آن روز خوش نیامد و چنان اخم کردند که گویا من مقدّسات نظام را زیر سؤال بردم):

سال 1366: رمضان ماه جنگ است.

سال 1367: رمضان ماه آتش بس است.

سال 1368: رمضان ماه مذاکرات بی نتیجه است.

در فکر نوشتن این مطالب به مقاله ای در همین رابطه برخوردم که به خوبی حق مطلب را ادا کرده است: دیپلماسی موفق 598 و شانس آقای دیپلمات

رهبر معظم انقلاب اسلامی در مراسم سالگرد ارتحال ملکوتی حضرت امام خمینی(ره) فرمودند: "نامزدهای محترم از هر چیزی که می‌خواهند انتقاد کنند، اما متوجه باشند معنای انتقاد بی‌انصافی، منفی‌بافی و سیاه‌نمایی نیست ... لازمه انتقاد، انکار جهات مثبت نیست".

حالا می خواهم توجه شما را به رکورد انصاف در مهمترین رسانه جناب قالیباف، یعنی روزنامه همشهری جلب کنم.

در ویژه نامه نوروز 1392 روزنامه همشهری در یادداشت های گوناگون با اشاره به ماجرای یکشنبه سیاه مجلس، سخنان مقام معظم رهبری یادآوری می شود که کشاندن اختلاف ها در بین مردم را خیانت دانسته اند.

حال بگذریم از اینکه در طول این سالیان اخیر چه تعداد تیتر در صفحه اول این روزنامه می توان یافت که اختلاف شهرداری با دولت را به میان مردم آورده است، اما اگر در سخان سالیان اخیر مقام معظم رهبری، واژه خیانت را جستجو کنیم، مصادیق دیگری از این واژه را در سخنان معظم له می یابیم؛ از جمله اینکه ایشان در دیدار رئیس‌جمهور و اعضاى هیأت دولت مورخ دوم شهریور ماه 1387 فرمودند: "انتقاد خوب است، تخریب بد است؛ انتقاد خدمت است، تخریب خیانت است؛ نه خیانت به دولت، بلکه خیانت به نظام و خیانت به کشور است. نباید تخریب بکنند، انتقاد بکنند".

هرچه انتقاد به دولت های نهم و دهم در طول هفت سال و نیم گذشته وارد باشد، تمجیدهای بی سابقه مقام معظم رهبری از خدمات دولت نهم بر کسی پوشیده نیست. و اصولاً وقتی ایشان می فرمایند رییس جمهور بعدی باید نقاط قوت رؤسای جمهور گذشته را داشته باشد معنی اش این است که بالاخره این دولت های نهم و دهم، نقاط قوتی هم داشته اند.

اما حالا ببینید آخرین جمله یادداشت جناب حسین قربانزاده، سردبیر ویژه نامه نوروز 1392 روزنامه همشهری را در صفحه 6 این ویژه نامه: "این ملت در هفت و نیم سال گذشته فقط 11 روز آرامش به خود دیده است!"
آیا برای سیاه نمایی و بی انصافی در حق دولت های نهم و دهم، مصداقی بارزتر از این می توان یافت؟ و آیا اینگونه سیاه نمایی و بی انصافی در حق دولت، از نظر مقام معظم رهبری مصداق خیانت به نظام و خیانت به کشور نیست؟!

جالب اینکه این ویژه نامه در صفحه 26 خود در شرح حال وضعیت مردم لبنان، عدم برخورداری ملت از آرامش را اینگونه تعریف می کند: "اگر برایتان عجیب باشد که هر شب بخوابید و صبح با صدای انفجار یا شلیک گلوله ای و یا خبر استعفایی دسته جمعی بیدار شوید، برای لبنانی ها اما عکس این معادله عجیب است".

متأسفانه اوج گرفتن نقاط ضعف دولت دهم در روزهای آخر دوره خود موجب شده نه تنها نقاط قوت بی نظیر دولت های نهم و دهم دیده نشود بلکه باعث شده نقاط قوت نیز نوعی نقطه ضعف تفسیر و تعبیر شود.

پس از سخنرانی روز 28 بهمن مقام معظم رهبری در جمع پرشور مردم تبریز، امروز با خبر شدیم که آقای لاریجانی از رهبر معظم انقلاب عذرخواهی کردند.

اما در این آزمون تجدیدی ولایت پذیری برای بازندگان ماجراهای سریالی اخیر، ملت ایران منتظر سه عذرخواهی از جانب سران قوا هستند:

 1-      عذرخواهی از رهبر انقلاب به دلیل متأثر ساختن ایشان

2-      عذرخواهی از ملّت ایران به دلیل بر هم زدن آرامش روانی و تضییع حقوق آنان

3-      عذرخواهی سران قوا از یکدیگر با توجه به فرمایش مقام معظم رهبری مبنی بر لزوم تشدید رابطه برادری با یکدیگر

بنابراین بعید می دانم این قبیل عذرخواهی های ناقص و نصفه نیمه اثر التیام بخشی برای مردم عاشق ولایت داشته باشد؛ به خصوص اینکه بارها و بارها سران قوا ماجراهایی را به صورت سلسله وار رقم زده اند که به سادگی انحراف از مسیر ولایت در آن ها کاملاً مشهود، قابل درک و قابل پیش بینی و پیشگیری بود.

ما برای انتخابات ریاست جمهوری بعدی فردی را انتخاب خواهیم کرد که بدانیم شامه قوی در تشخیص انحراف از مسیر ولایت و عزمی جدی در عدم اعوجاج از این مسیر داشته باشد.

1- در واپسین ماه های عمر دولت اصلاحات، رهبر انقلاب در واکنش به طرح استیضاح مرتضی حاجی، وزیر وقت آموزش و پرورش طی نامه به رئیس مجلس ضمن تاکید بر لزوم استفاده مجلس از همه ابزارهای نظارتی، استیضاح وزیران را در ماه های آخر فعالیت دولت بدون سود و دارای زیان‌هایی برای کشور عنوان کردند.

2- در جریان نامه نگاری های سران قوا و پس از موضع گیری مقام معظم رهبری، آقای لاریجانی طی نامه ای مراتب اطاعت خود را از امر ولی فقیه اعلام می کند.

3- در جریان طرح سؤال از رییس جمهور هر چه نمایندگان ولایی این امر را مخالف منویات مقام ولایت می دانستند، آقای لاریجانی در حالی که هنوز جوهر قلمش در اعلام تبعیت از ولایت فقیه خشک نشده بود، گفت: "هیچ دستوری از رهبری معظم انقلاب در این زمینه‌ها به مجلس داده نشده ... هر وقت رهبری محترم نظری داشته باشند ما به نمایندگان منتقل می‌کنیم؛ در این مدت ندیده‌ام ایشان در این زمینه دستوری داشته باشند!"

4- حدود سه ماه قبل (نه سه سال قبل، نه سی سال قبل) مقام معظم رهبری به صراحت برای مدعیان ولایت پذیری و منتظران دستور صریح، خط و نشان کشیدند و فرمودند: "از امروز تا روز انتخابات، هر کسى احساسات مردم را در جهت ایجاد اختلاف به کار بگیرد، قطعاً به کشور خیانت کرده"

5- گفته می شود قبل از حضور ماه قبل (مورخ 27 دی 1391) احمدی نژاد در مجلس، رییس جمهور و رییس مجلس از سوی رهبر معظم انقلاب، احضار و به آنان در مورد رعایت احترام یکدیگر و توجه به اصل معیشت مردم تذکر داده شد.

6- آقای حداد عادل چندی قبل گفته بود: "باید سعی کنیم آقای احمدی نژاد در این چند ماه یک فرود آرام و بدون تکانهای شدید داشته باشد و این مدت به خیر و سلامتی عبور کند."

7- سردار قاسمی در یکی از روزهای دهه 70 در مراسم تشییع پیکرهای مطهر شهدا می گفت: خون شهدا بسیار لیز است، آنانی که پا روی خون شهدا می گذارند خیلی زود سر می خورند و بر زمین می افتند.

8- حاج صادق آهنگران در جریان فتنه 88 در یک گفتگوی زنده تلویزیونی می گفت: اگر من بغضی نسبت به احمدی نژاد دارم نباید این بغض باعث دوری من از ولایت و سکوت در برابر فتنه شود.

9- امام خمینی(ره) در واکنش به استعفای میرحسین موسوی در سال 1367 مرقوم فرمودند: "همه باید به خدا پناه ببریم و در مواقع عصبانیت دست به کارهایی نزنیم که دشمنان اسلام از آن سوء استفاده کنند."

10- مقام معظم رهبری در خطبه تاریخی 29 خرداد 1388 فرمودند: "من به همه‏ این آقایان، این دوستان قدیمى، این برادران توصیه میکنم بر خودتان مسلط باشید؛ سعه‏ صدر داشته باشید؛ دستهاى دشمن را ببینید"

نتیجه گیری را به عهده خودتان می گذارم ولی هواداران فتنه بدانند احمدی نژاد هرچه بی اخلاقی کند و در جاده ولایت سر بخورد، نه فتنه گرانی چون موسوی و کروبی از جرم خود مبرا می شوند و نه ننگ سکوت در برابر فتنه از دامن خواصی چون لاریجانی و قالیباف پاک می شود.

در خبرها آمده بود که آقای جاسبی، رییس پیشین دانشگاه آزاد اسلامی به پیشنهاد علی لاریجانی و به حکم محمود احمدی نژاد به عضویت شورای اسلامی شدن دانشگاه ها در آمده است.

حالا اگر از تخلفات و اتهامات مطرح شده(نظیر بدهی میلیاردی دانشگاه آزاد، تخلفات مربوط به واحد آکسفورد، مدرک فروشی، کمک های خلاف قوانین به برخی مراکز و ...) بگذریم، سؤال اینجاست که اصولاً ایشان چه فهمی از اسلامی شدن دانشگاه ها دارند؟

مورخ 1380/6/12 در جلسه دیدار گروهی از مسؤولان دانشگاه آزاد اسلامی تهران با مقام معظم رهبری گزارش می شود که ما در راستای اسلامی شدن دانشگاه ها فلان تعداد کانون قرآن و عترت در دانشگاه ها ایجاد کردیم، فلان تعداد مسابقات قرآنی برگزار کردیم و ...

اما پس از ارائه این گزارش، مقام معظم رهبری دو نگرانی درباره دانشگاه آزاد اسلامی مطرح می کنند که باید پرسید آقای جاسبی در طول بیش از یک ده پس آن جلسه چه اقداماتی را برای رفع نگرانی های معظم له در دانشگاه تحت مدیریتش انجام داده است؟

مقام معظم رهبری در آن جلسه فرمودند: "... من در مورد دو چیز نگرانی دارم که شما آقایان باید اینها را برطرف کنید. به آقای جاسبی هم مکرر اینها را گفته ام.

 یکی از آن دو چیز مسأله کیفیت علمی است. این آمارهایی که شما دادید، ممکن است همه آن ها درست باشد؛ منتها معنای درست بودن این آمارها لزوماً این نیست که دانشگاه آزاد اسلامی متناسب با سرمایه گذاری اش محصول برداشت کرده است ... شما باید به این نکته توجه کنید که با سرمایه گذاری مادی و معنوی عظیمی که برای این کار شده و هنوز هم دارد می شود، آیا محصول آن متناسب است یا نه؟ ...

... نکته دوم، جنبه دینی و تدیّن جوان هاست. ما اسلامی شدن دانشگاه ها را مطرح کردیم ... یعنی اسلامی شدن دانشگاه از لحاظ جهتگیری و کارهای عمده باید مد نظر باشد. البته بحث قرآن و عترت که به آن اشاره شد، خوب است؛ نه اینکه کار کم ارزشی باشد؛ لیکن اسلامی شدن در کلاس درس و علم، در رفتار استاد، در رفتار دانشجو، در محیط، در برخوردها، در تربیت روحی جوان ها و در تلقین تدین به آن ها مهم است؛ ... دانشگاه باید طوری باشد که وقتی جوانی از آن خارج می شود، یک انسان متدین بیرون بیاید ... یعنی وقتی که دانشجو به اینجا وارد شد در هر سطحی از تدین بشد، هنگامی که خارج می شود از آن سطح بالاتر بیاید؛ این فقط با بودن دفتر نمایندگی و با نماز جماعت در مسجد با یک صدم دانشجو یا کمتر، یا با فلان مسابقات تأمین نمی شود؛ این با یک کار دسته جمعی میسر است ..."*.

--------------------------------------------------------------------------------------

* کتاب دانشگاه اسلامی و رسالت دانشجوی مسلمان- جلد هفتم - صفحات 17 الی 19 / متأسفانه در بخش آرشیو سال 1380 پایگاه اطلاع رسانی مقام معظم رهبری، متن سخنرانی این جلسه موجود نیست که لینک مشروح آن را برای مطالعه بیشتر علاقمندان قرار دهم.