بازدید امروز : 19
بازدید دیروز : 113
سلام ای سردبیر نشریه بینام*/
سلام ای که شده ای در انتخابات ناکام/
چو ملّت رأی ندادند به کاندیدای شما/
ما شدیم متقلّب و شما تیغ برآوردی از نیام/
با نیش قلم همی نواختی ما را/
در نزد عام و خاص کرده ای ما را بدنام/
بس است دیگر در توهّمات غوطه خوردن/
برخیز که دیگر به سر رسید وقت انام/
سحر آمد، صبح دولت یار نزدیک است/
غسلی کنید از جنابت این ایّام/
تجربه سال 60 همی پیش روی ماست/
ببینید که ندارد هیچ فتنه گری فرجام/
نه شما اغتشاش گرید و همدست دشمنان وطن/
نه ما هستیم لباس شخصی خون آشام /
ناخواسته به راه دونان نرویم/
تا دشمن همی نگیرد از ما کام/
بیا پیش گیریم با هم سیاستی را/
که باشد تدبیری برای حفظ ایران، حفظ اسلام/
* نشریه متعلق به عده ای از فعالان دانشجوییه که در یک گروه اینترنتی گاهی با هم بحث می کنیم
.jpg)
اگر به موزه ریاست جمهوری رفسنجان رفته باشید در میان جلوه های زیبای پیوند عاطفی مردم و مسؤولین متأسفانه به نمادهایی از تملّق و چاپلوسی هم برمی خورید که گویا عده ای در آن دوران سعی در عادی سازی اینگونه مناسبات زشت و زننده در نظام مقدس جمهوری اسلامی داشتند(مانند ساخت مجسمه ای از رییس جمهور وقت و اهداء آن از سوی فلان کارخانه سنگ سازی).
اگر حمید سوریان، کشتی گیر پهلوان ما در چنین فضایی مدال طلایش را برای تقدیر از مواضع حق طلبانه رییس جمهور در اجلاس سالانه سازمان ملل متحد به ایشان تقدیم می کرد، شاید اقدامش خیلی عادی می نمود و در شرایطی که همه به او به به چه چه می گفتند چنین اقدامی چندان هنر خاصی نمی خواست.
ولی وقتی همه پروپاگاندای دروغ و تهمت و هتّاکی علیه رییس جمهور مردمی و قانونی بسیج شده اند و با قلم ها و زبان های آلوده شان فضا را غبارآلود کرده اند، چنین اقدامی خیلی شجاعت می خواهد و مانند این است که کشتی گیری بی اعتنا به فضاسازی ها و هیاهوهای زننده داخل سالن، با وقار و متانت پشت حریف را بر زمین بزند و او را ضربه فنی کند.آهاااااااااای اونایی که در باشگاه های بدنسازی(یا بهتره بگم تن پروی) با مصرف هرمن و انواع پودرهای حجیم کننده عضلات یا با بلعیدن روزی ده تا سفیده تخم مرغ و هزار جور کوفت و زهرمار دیگه می خواهید با اندام نمایی شجاعت خود را به رخ دیگران بکشید! بیایید شجاعت و پهلوانی را از حمید سوریان یاد بگیرید که چطور ترس از هیاهوها و فحاشی ها و تهدیدهای فتنه گران زمانه را در درون خودش ضربه فنی کرد و با اقدام شجاعانه خود نشان داد که اگر این جسم و اندام های سالم و قوی وسیله ای برای دفاع از حق و حقیقت و فضیلت نباشد به تعبیر شهید آوینی از آن جز کرم های فربه و تن پرور برنمی آید.
آفرین به تو پهلوان عزیز که در نهراسیدن از هیایوهای غوغاسالاران و شارلاتانیزم مطبوعاتی به رهبرت سید علی خامنه ای اقتدا کرده ای.
قبلاً در یادداشتی اشاره کردم که در سال 1378، زمانی که هتک حرمت ها و توهین ها به حضرت آیت الله مصباح یزدی به اوج خود رسیده بود پس از گذراندن دوره طرح ولایت خدمت مقام معظم رهبری رسیدیم و ایشان بی توجه به این فضاسازی های برخی جریانات سیاسی و مطبوعاتی، در اواخر سخنان خود شجاعانه به تمجید از این عالم فرزانه پرداختند.
حمید سوریان تهدید به مرگ شد
سال ها قبل در خاطرات آزادگان می خواندم که هر بار بعثی ها می خواستند ابریشم چی(معاون مسعود رجوی) را برای سخنرانی و عضو گیری در جمع اسرای ایرانی بیاورند، ایرانی ها علی رغم اطلاع از عواقب و شکنجه های بعدی، همواره با این شعار از معاون سازمان مجاهدین خلق(منافقین) استقبال می کردند:
رجوی! نیم وجبی! یونجه نداریم بجوی!
اما متأسفانه امروز می بینیم برخی سیاسیون ما -که در آن زمان سرپرست بنیاد شهید بودند-چنان یونجه ای به رجوی داده اند بجود که نه معاونش و نه اینکه سازمانش بیانیه صادر کند، بلکه خود مسعود رجوی جنایتکار شخصاً به ایشان پیام می دهد و او را مورد شفقت و مهربانی قرار می دهد.
یادم هست در سال 1368 پس از ارتحال جانسوز امام خمینی(ره) تلویزیون نشان می داد که این شیخ عمّامه از سرش افتاده و با بی تابی بر سر خود می زند و می گوید: امام! بابا! حالا جواب بچه های شهدا رو چی بدم؟ دیگه بچه های شهدا بابا ندارن
جناب کرّوبی! حالا باید توی سر خودت بزنی که حالا جواب آزاده های سرافراز رو چی بدم؟ سال ها در اسارت زیر وحشیانه ترین شکنجه های بعثی ها اجازه ندادند معاون مسعود رجوی آن ها را مورد سوء استفاده تبلیغی و سیاسی قرار دهد و حالا چه کردی که دشمن ترین دشمنان این نظام و انقلاب چنین حظّی از اقدام نپخته و نسنجیده جنابعالی دارند می برند؟!
امروز رسانه ها خبر از آزادی منتظر الزّیدی دادند. خبرنگار شجاعی که با پرتاب لنگه کفشش به سمت جرج بوش صحنه ای به یاد ماندنی از یک رمی جمرات علیه مظهر شیطان اکبر در تاریخ مقابله حق و باطل رقم زد.
در آن ایام فراخوان شعری در تمجید از حرکت شجاعانه این خبرنگار شجاع و آزاده از سوی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در یکی از دانشگاه ها انجام شد که فرصت نکردم شعرم را ارسال کنم و الان در این فرصت آن را منتشر می کنم و یک بیت هم در آخر آن اضافه می کنم.
لنگه کفشی که فرود آمد بر سر جرج بوش
فریاد زائرانی بود که در آن جمعه گشتند خموش
به فتنه بولهبان زمان بریده شد حنجرهایشان
تا دگر نماند از هیچ آزاده ای جوش و خروش
حلقوم هاشان بریده شد امّا فریادشان هرگز
کی شود یاد یاران شهید بر ما فراموش؟
زنیم بر سر شیطان هر آنچه فریاد است
تا شعله نفرتمان هرگز نگردد خاموش
بپاخیزید ولو با لنگه کفشی و سنگی و شعاری
تا سر جایش بنشانیم این اهریمن چموش
"قوموا للّه" به بانگ یا حسین و فریاد اللّه اکبر
به فرمان ولی زمان فرا دارید گوش
بزدلان منافق را بگو به سر رسید خواری و خذلان
دیگر بس است ذلّت خزیدن به لانه موش
تا کی به بی بی سی و ووآ دل می سپارید؟
آخر و عاقبتی ندارد هیچ خائن وطن فروش
جناب محمد نوری زاد که روزگاری از نوشته هایش بوی خوش ولایت مداری و تعهد و دشمن شناسی می آمد، چندی قبل در وبلاگش با وادادگی در برابر دروغ و ها و شایعات و تحلیل های دشمن پسند موج سبز پرسیده است: مگر می شود دوباره این مردم را برسرسفره این نظام گردآورد ؟ حالا از آقای نوری زاد دعوت می کنیم با چشمانی باز به نماز جمعه فردا(مصادف با 21 ماه مبارک رمضان) تشریف بیاورند و ملاحضه کنند که مردم چگونه بی اعتنا به تخریب شخصیت ها و شایعه پراکنی ها و متهم کردن نظام به جنایت علیه مردم، همچنان سر سفره این نظام جمع خواهند شد و به رهبر شجاع و مدیر و مدبّر و فرزانه شان اقتدا خواهند کرد.
این در حالی است که چندی قبل در آستانه برگزاری نماز جمعه به امامت آقای هاشمی رفسنجانی، موج سبزی ها ادعا کردند با شرکت میلیونی در نماز جمعه نشان خواهند که مردم نظرشان به چه کسی نزدیک تر است(کنایه به سخنان مقام معظم رهبری که در خصوص اختلاف نظرهای بین رییس جمهور و آقای هاشمی رفسنجانی، اعلام کردند نظرشان به نظر رییس جمهور نزدیک تر است). اما تعداد شرکت کنندگان در آن نماز جمعه با احتساب جمعیت مدافع نظام و حامی رییس جمهور به اندازه یک نماز جمعه عادی ماه مبارک رمضان – که معمولاً پر جمعیت تر از سایر جمعه های سال است- هم نبود و صف نماز جمعه حتی تا میدان فلسطین هم نرسید.
پس از اتّهام های بی اساس شیخ مهدی کرّوبی در خصوص انجام اعمال منافی عفت علیه بازداشت شدگان، ایشان تا کنون نه تنها مدرک و سندی برای اثبات صحت این ادعا ارائه نکرده، بلکه با کمال تعجب از رد کنندگان این اتهام مدرک طلب کرده!
و جالب تر اینکه پس از اعتراض ائمه محترم جمعه سراسر کشور به طرح این قبیل اتهام های بی اساس علیه نظام اسلامی، همان روزنامه هایی که مترصد فرصت برای بهره برداری ابزاری از سخنان مراجع تقلید و علماء و ائمه جمعه به نفع خود هستند و در مواردی اصولگرایان را متهم به اهانت علیه این بزرگواران می کنند، از قول این شیخ ساده لوح و زود باور تیتر زده اند که: جواب دین به دنیا فروشان را می دهم
و جالب تر از جالب تر اینکه ادعا هم می کنند که آزادی بیان نیست
من واقعاً نمی دانم چطور نظام به این ها اجازه می دهد به همین راحتی به علماء وارسته و ائمه محترم جمعه توهین کنند و بعد هم ادعا کنند در ایران آزادی نیست؟
خوب نظام که آخرش متّهم به تحدید آزادی میشه، چرا به خاطر پیشگیری از این اتّهام و گرفتن ژست آزادی، اجازه چنین اهانت های وقیحانه ای را علیه ائمه جمعه می دهد؟
آزادی یعنی آزادی اهانت؟ آن هم علیه ائمه جمعه سراسر کشور؟!
جناب کروبی بهتر است به جای پرونده سازی علیه ائمه جمعه، هر چه زودتر مدارک و اسناد اثبات اتّهام های شرم آورش را- اگر دارد- ارائه کند
در یکی از یادداشت های قبلی به اراجیف ساختگی و جعلی که تحت عنوان به اصطلاح استفتائات جدید از آیت الله مصباح(؟!) منتشر شده اشاره کردم
در اینجا شرح مبسوطی از نظرات آیت الله مصباح یزدی را درباره انتقاد از ولی فقیه می آورم
بار دیگر این اراجیف سخیف جعلی و ساختگی را بخوانید و با نظرات حکیمانه ایشان مقایسه کنید
بخشی از استفتائات جعلی منتسب شده به آیت الله مصباح:
س: آیا ولی فقیه در مقابل سایرین پاسخگوست؟
ج: خیر ، ایشان فقط در مقابل خداوند تبارک و تعالی پاسخگوست و در مقابل سایر افراد،غیر پاسخگوست.
س:ایا ولی فقیه برای مردم عادی نقد شدنی است؟
ج:خیر، همانگونه که عنوان شد عقل مردم عادی قاصر ازورود به این مسائل است و اساسا مردم عادی حق ورود به سیاست را به این معنا ندارند.
س:ایا ولی فقیه از طرف سایر فقها نقد شدنی است؟
ج: خیر ، سایر فقها حق دخالت در حکومت را از حیث اینکه فقیه هستند ندارند و از این لحاظ فرقی با مردم عادی ندارند ،لذا موضع سایر فقها و حتی مراجع نیز اطاعت است و ولی فقیه برای فقها نیزمثل سایرمردم غیر قابل نقد است.
س:ایا اعضا مجلس خبرگان رهبری یا رئیس ان میتوانند از رهبری سئوال نمایند؟
ج: مجلس خبرگان رهبری مجرای تجلی و ظهور مقام عظمای ولایت است ولی در ادامه کارهر گونه نظارت به هر صورت باطل است و حتی نوشتن نامه به ایشان حرمت شکنی محسوب می شود چون همانگونه که گفته شد از ایشان نباید در مورد اعمالشان سئوال کرد.
بخش پایانی از مقاله حکومت و مشروعیت ، نوشته استاد محمد تقی مصباح یزدی :
17. انتقاد از "ولی‌فقیه"
براساس اعتقادات دینی ما فقط پیامبران، حضرت زهرا و ائمه اطهار(علیهم السّلام) معصوم‌اند. از این رو هیچ‌کس ادعا نمی‌کند احتمال اشتباهی در رفتار و نظرات ولی‌فقیه نیست.
احتمال خطا و اشتباه در مورد ولی فقیه وجود دارد و ممکن است دیگران به خطای او پی‌ببرند.
از این رو می‌توان از ولی فقیه انتقاد کرد. ما نه تنها انتقاد از ولی‌فقیه را جایز می‌شماریم، بلکه براساس تعالیم دینی معتقدیم یکی از حقوق رهبر بر مردم لزوم دلسوزی و خیرخواهی برای اوست. این حق تحت عنوان «النصیحة لائمة‌المسلمین» تبیین شده‌است. نصیحت در این عبارت به معنای پند و اندرز نیست، بلکه دلسوزی و خیرخواهی برای رهبران اسلامی است؛ بنابراین نه تنها انتقاد از ولی فقیه جایز است، بلکه واجب شرعی مسلمانان است، و منافع و مصالح شخصی یا گروهی نباید مانع انجام آن شود.
نکاتی در شیوة انتقاد
لیکن در انتقاد از ولی فقیه رعایت نکات زیر لازم است:
1. اخلاق اسلامی در هنگام انتقاد رعایت شود. در این مسأله رهبر با دیگر مؤ‌منان مشترک است.
شرایط انتقاد شامل موارد ذیل است:
الف.پیش از انتقاد باید اصل موضوع، محرز و عیب و اشکال، قطعی باشد؛ نه آنکه مبتنی بر شایعات و اخبار غیرقابل اعتماد و یا بر اساس حدس و گمان و بدون تحقیق، مطالب ناحقی به کسی نسبت داده شود و موجب اعتراض و انتقاد قرارگیرد.
ب . به منظور اصلاح و سازندگی انتقاد شود، نه برای عیب‌جویی و رسوایی اشخاص.
ج . انتقاد بر اثر دلسوزی، خیرخواهی و صمیمیت باشد نه به سبب برتری‌طلبی.
د. بدون هیچ توهین و جسارت، مؤ‌دبانه و با رعایت شؤ‌ون وی بیان شود. و در حقیقت انتقاد باید بسان هدیه‌ای تقدیم شود.
امام صادق(علیه السّلام) فرمود: «احب اخوانی الی من اهدی الی عیوبی؛ محبوبترین برادرانم کسی است که عیوب و اشکالاتم را به من هدیه کند.»
2. افزون بر موارد فوق برای شخصیت محترم و قداست خاص رهبری در نظام اسلامی مسائل دیگری نیز باید در نظرگرفته شود؛
به یقین، میان انتقادکردن فرد از دوست خود، یا زن از شوهر و یا فرزند از پدر، یا شاگرد از استاد تفاوتی روشن وجود دارد فرزند و شاگرد برای پدر و استاد خود احترام خاصی قائلند. اما فوق آنها قداستی است که برای امام و جانشین او وجود دارد. قداست - همانگونه که در مباحث گذشته به تفصیل بیان شده است - منتهی همراه با احترام و تواضع است و چون ولی فقیه در مقام نیابت معصوم قرار دارد از این رو از قداست والایی برخوردار است و رعایت کمال احترام وادب برای او ضروری است و حفظ حرمت و شأن او بر همه لازم است‌لذا انتقاد باید به‌گونه‌ای بیان شود که هیچگونه تأثیر سویی بر قداست و جلالت جایگاه ولی‌فقیه نداشته باشد.
3. سومین نکته‌ای که در انتقاد از رهبر باید در نظر گرفت، توجه به دشمن است.انتقاد از رهبر باید هوشمندانه طراحی شود تا موجب سوءاستفاده دشمنان نشود؛ از آن رو که رعایت این موارد در انتقاد از ولی‌فقیه لازم است، مجلس خبرگان کمیسیونی برای نظارت بر فعالیتهای رهبری دارد که عملکرد ایشان را مورد بررسی قرارمی‌دهد و در موارد لازم نتیجة آن را به اطلاع ایشان می‌رساند. این هیأت تحقیق به پیشنهاد خود مقام معظم در مجلس خبرگان تشکیل شد.
بهترین شیوة انتقاد
به نظر می‌رسد برای رعایت همه اصول مزبور، بهترین شیوة انتقاد، نوشتن نامه به دبیرخانه مجلس خبرگان و بیان موارد لازم است. انتقاد از دیگر مسؤ‌ولان نظام (مجلس، قوة مجریه و قوة قضائیه) در اصل 90 قانون اساسی مطرح شده است.
«یعنی هر کس شکایتی از طرز کار مجلس یا قوة مجریه و یا قوة قضائیه داشته باشد، می‌تواند شکایت خود را کتباً به مجلس شورای اسلامی عرضه کند. مجلس مؤ‌ظف است به این شکایات رسیدگی کند و پاسخ دهد...» ملاحظه می‌شود مراجعه به مجلس، راهکاری مناسب برای شکایت - که نوعی انتقاد از مراکز فوق به شمار می‌آید - تصویب شده است. عمل به این قانون -که دارای ضمانت اجرایی است - موجب حفظ حرمت نهادهای مذکور خواهد بود. طبق اصل یکصد و سیزدهم قانون اساسی رهبر عالی‌ترین مقام رسمی کشور محسوب می‌شود. از این رو رعایت این نکات دربارة او اولویت دارد.
شایان ذکر است که نباید انتظار داشته باشیم به همة مباحث و انتقاداتی که مطرح می‌کنیم پاسخ مختصر یا تفصیلی داده شود زیرا به دلیل پیچیدگی مسائل سیاسی و تصمیم‌گیریهای کلان اجتماعی و نیز امکان سوء استفاده دشمن از آنچه افشا خواهد شد، همیشه بیان انگیزه‌های مختلف عملکردها و تدابیر سیاسی برای عموم میسر نیست، ولی قطعاً باید به نظرات، انتقادات و پیشنهادهای مفید توجه شده و موارد لازم به اطلاع ولی‌فقیه برسد.
در هیچ نظام حکومتی در شرق و غرب، حاکم مؤ‌ظف به ارتباط نزدیک و دائمی با کلیه آحاد شهروندان و اطاعت از انتقادات همة آنان نیست و نظام اسلامی اتفاقاً در این باب، بیشترین درجة مردم‌گرایی و انعطاف را دارد.
لینک مقاله کامل حکومت و مشروعیت: http://tarh.bso.ir/article/fullview.aspx?imageid=241
ماجرا از این قرار است که چندی قبل یک بسیجی کیف حاوی مدارکش را گم می کند و افرادی که مدارک ایشان را پیدا می کنند( و یا با یک سناریوی از قبل طراحی شده، دزدیدند) اخیراً این مدارک را در برخی سایت ها به عنوان مدارک شناسایی متعلق به قاتل ندا آقا سلطان منتشر می کنند.
من وقتی این خبر را شنیدم یک جستجویی کردم و دیدم که اتفاقاً این خبر و عکس در سایت شخصی آرش حجازی منتشر شده. یعنی همان فردی که بنا بر اعلام فرمانده نیروی انتظامی در ماجرای قتل ندا آقا سلطان مظنون و تحت تعقیب اینترپل است: آرش حجازی، تحت تعقیب اینترپل
http://www.vatanemrooz.ir/1388/4/11/VatanEmrooz/180/Page/3/?NewsID=7988
این که مدارک شناسایی این بسیجی بخت برگشته در سایت ایشون منتشر میشه، میتونه احتمال و گمان مذکور رو تقویت کنه
بر باعث و بانی این همه زشتی و رذالت لعنت
چندی پیش در یک گروه اینترنتی دانشجویی دیدم استفتائاتی از آیت الله مصباح یزدی درباره مسأله ولایت فقیه و انتقاد از ولی فقیه نقل شده که فردی خواهان معرفی منبع آن ها شده بود. لذا من در اینجا می خواهم با ذکر جوابی که به این دانشجو در گروه مذکور دادم، منبع این به اصطلاح استفتائات را به همه علاقمندان معرفی کنم:
آقای هاشمی! شما که به قول دوستان دچار"خود نظام بینی" شدید و افشای دزدی اطرافیانتان را اهانت به نظام مقدس جمهوری اسلامی تلقی می کنید، یادتان هست در دوران شما چقدر مقام معظم رهبری درباره ظهور نوکیسه های جدید، ثروت های بادآورده، طبقه جدید مرفهین بی درد و ... هشدار دادند و شما بی توجّهی کردید؟
حال اگر ایشان امروز به نامه شما بی توجهی کردند دلخور نشوید.ادامه مطلب...
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
لینک دوستان
لوگوی دوستان
درباره خودم
آوای آشنا
فهرست موضوعی یادداشت ها
بایگانی
اشتراک
