در یکی از دانشگاه ها مسابقه پرتاب لنگه کفش به تصویر بوش برگزار شده بود که توجه شما رو به نمونه ای از عکس العمل برخی از دانشجویان در یک گروه اینترنتی و جواب آن جلب می کنم:

خوشحالم که به این موضوع اشاره شد.
فلسفه ی این مسابقه و تدارکاتی که براش دیدن در حد بچه های مدارس ابتدایی بود.
برای من و خیلی از بچه های دانشکده هیچ صحنه ای زشت تر از این نبود که دانشجویی که باید با عقل و منطقش چرخ صنعت مملکتش رو بچرخونه به تصویر رئیس جمهور یه کشور که برای مردمش قابل احترامه لنگه کفش بپرونه!
آیا این کفش پروندنا مارو ابر قدرت می کنه و آمریکا رو جهان سوم؟
دوستان انجمن اسلامی، خدا در قرآن که رفرنس اصلی دین ماست گفتن:پس چرا نمی اندیشید؟؟؟

و اما جوابی که دادیم به شرح ذیل است:

من هم خوشحالم که به بچگانه بودن این حرکت اشاره کردید ولی گاهی اوقات بچگانه فکر کردن و بچگانه رفتار کردن هم بد نیست

میگن حرف راست رو باید از بچه شنید. داستان اون بچه رو احتمالاً شنیدید یا کارتونش رو دیدید که وقتی پادشاه خیال می کرد لباس خیلی با ابهت و با شکوه و جلالی پوشیده و با کبکبه و دبدبه بین مردم راه می رفت و همه مردم کپ کرده بودن یه دفعه این بچه بین جمعیت بلند بلند خندید و گفت: پادشاه لخته! پادشاه لخته! و به دنبال آن مردم همه شروع کردند به خندیدن و تمسخر پادشاه و همه فریاد زدند: پادشاه لخته! پادشاه لخته!

 حرکت این خبر نگار و حرکت های نمادین مردم سراسر دنیا در حمایت از این خبرنگار هم دقیقاً مانند حرکت اون بچه هستش که می خوان به مسؤولین بزدل کشورها به خصوص به جهان عرب بگن بابا! از ابهت پوشالی این فرعون زمان نترسید!

 و حرکت زیبا و نمادین انجمن اسلامی و سایر تشکل های مردمی در سراسر جهان – و حتی مردم آمریکا- هم یک حرکت کوچک و نمادین در جهت ترویج و حمایت از حرکت این خبرنگار شجاع بود یعنی همه می خواهند با این حرکت نمادین به بوش بفهمانند که ما از تو نمی ترسیم و ظلم و ستم تو دیگر نمی تواند مردم دنیا را تسلیم کند و دیگر عصر استعمار و استثمار ملّت ها به سر آمده

چه افتخاری بالاتر از این که بتوان در موقعیتی مناسب و با حرکتی بجا ولو برای چند لحظه سر فرعون زمان را جلوی مردم دنیا خم کرد و ابهت پوشالی او را فرو ریخت؟

ارزش کفش ها و دست های این خبرنگار از ارزش میلیون ها میلیون سنگ و دست حاجیانی که همه ساله در مناسک حج رمی جمرات می کنند برتر و بالاتر است

یکی از مردم مصاحبه شونده در تلویزیون می گفت سلاح یک خبرنگار قلمشه نه کفشش

به اون مصاحبه شونده میگم و به شما که حرف از احترام و عقل و منطق می زنید

اگر سربازان این مرد خبیث شما یا مردان هم وطنت رو به بند می کشیدند و جلوی زن و بچت به صورت روی زمین می خوابوندن و با لگد به پهلوت می زدن باز هم سلاحتون قلم بود یا با هر چیزی که دم دستتون بود خشم و انزجارتون رو اعلام می کردین؟!

آیا باز هم از احترام و عقل و منطق سخن می گفتید چون قراره در آینده دکتر و مهندس بشید؟!!!!!!!!

در آغاز حمله به عراق یکی از مسؤولین انگلیس (فکر کنم نخست وزیرش بود) گفته بود میوه جنگ عراق رو باید در ایران چید که البته با موضع گیری مسؤولین نظام و مردم به غلط کردم افتاد

جناب کیسینجر هم که قبلاً فرموده بود ریشه ملت ایران را باید خشکاند

کجای کاری عزیز من! اومدن ریشه ات رو بخشکونن، احترام و عقل و منطق کدومه؟!!!!!!!!

اون برادر عزیز و با غیرتی که از شهادت مرزنشینان می نویسه بهتره به جای متهم کردن عده ای خبرنگار شهید از مسؤولین کشور مطالبه کنه که چطور مسؤولین آمریکا با این بهانه که جلوی یک حمله تروریستی احتمالی در آینده علیه مردمشون رو بگیرن به خودشون حق میدن با اقدامی پیشدستانه خاک دو تا کشور رو اشغال کنن و مردمش رو به خاک و خون بکشن ولی مسؤولین ما با وجودیکه بهشون ثابت شده جنایت های انجام شده در سیستان و بلوچستان و کردستان و خوزستان کار سرویس های اطلاعاتی و امنیتی آمریکا و انگلیس بوده نه تنها اقدامی تلافی جویانه انجام نمیدن حتی مرده اینن که یه هشدار خشک و خالی بدن

در خاتمه توجه شما رو به پرسش و پاسخی هم از مدیر پارسی بلاگ جلب می کنم:

سلام.البته توهین، کاری غیر اخلاقی و حرام است. ولی کاش توضیح می دادید که توهین به سران استکبار چه حکمی دارد؟ مثلا منتظر الزیدی که به بوش توهین کرد، آیا به همه ی مردم امریکا توهین کرد؟ یا این چیز دیگری است؟ کاش مرز این دو کار اخلاقی و غیر اخلاقی را روشن می کردید تا سوء تفاهمی پیش نیاید.

پاسخ مدیر پارسی وبلاگ: سلام. محل بحث بنده توهین شخصی است. توهین به امثال بوش بعنوان نماد طاغوت و تفرعن در جهان امروز، با رعایت شرایطش، می تواند خالی از اشکال باشد، چنانکه کار الزیدی، بخاطر بت شکنی، نمادین بودن و الهام بخشی در راستای مبارزه با تفکر استکباری مورد تحسین قرار گرفته، هر چندکار او هم خواسته یا ناخواسته توهین به همه ی مردم آمریکا تلقی می شود، اما جنایت های بوش توهین های به مراتب بزرگتری را به مردم امریکا وارد کرده که کار الزیدی در کنار این جنایت ها، ذره ای به شمار نمی آید.