آقای محمد علی ابطحی –که زمانی مسؤول دفتر رییس جمهور وقت و معاون پارلمانی آقای خاتمی بوده- چندی قبل در وب نوشته هایش به خطر تفکرات آیت الله مصباح اشاره کرده و به نقل از آقای توسلی آورده که امام(ره) با انتصاب افراد نزدیک به تفکرات آیت الله مصباح در سپاه مخالف بود.
ولی با توجه به آثار حضرت امام(ره)، آیا ایشان بیشتر از تفکرات انجمن حجتیه اعلام خطر می کرد یا از آنچه آقای ابطحی ادعا می کند؟
پدر آقای ابطحی به تفکرات چه انجمنی نزدیک است و آیا تا به حال ایشان از خطر تفکرات این انجمن حرفی به میان آورده است؟
قابل ذکر است که آقای سید حسن ابطحی دو جلد کتاب مجموعه داستان های ملاقات با امام زمان(عج) نوشته که یکی از علما می گفت خودش بعداً اعتراف کرده بیشترش دروغه!
می گویند آقای ابطحی که این مطالب را از خودش نگفته، بلکه از یار همیشه همراه امام(ره) نقل قول کرده است.
بسیار خوب. اول اینکه حضرت امام(ره) در اواخر وصیت نامه شان آورده اند که سخنان او در چه صورتی صحت دارد.
دوم فرمودند که ملاک حال فعلی افراد است.
سوم هم من سؤال می کنم: این یار غار و همیشه همراه حضرت امام(ره) کجا بود وقتی وقیحانه ترین اهانت ها را به اسلام و افکار ایشان روا داشتند؟
 کجا بود وقتی که روزنامه ها تیتر زدند"خون به خون شستن محال آمد محال" و از قول اکبر گنجی نوشتند که عاشورا نتیجه طبیعی خشونتی بود که پیامبر در جنگ بدر به کار برد(!)
کجا بود وقتی این آدم ادعا کرد افکار امام(ره) به موزه تاریخ رفته است؟
کجا بود وقتی توحید را به تمسخر گرفتند و نوشتند: دو خط موازی به هم نمی رسند مگر اینکه خدا بخواهد!
 کجا بود وقتی احکام اسلام و مطابق نص صریح قرآن را خشونت و ضد حقوق بشر معرفی می کردند؟
آن وقت تا آیت الله مصباح به تشریح احکام جزایی اسلام و قرآن کریم قبل از خطبه های نماز جمعه تهران پرداخت، یه دفعه اعلام کرد: من خجالت می کشم وقتی می بینم از تریبون نماز جمعه حکم قتل صادر می شود
بچه های مسجد جامع قلهک خیلی با ایشان بحث می کردند و این سؤال و ابهام برای بچه های مذهبی مطرح بود که آقای توسلی! شما مدت ها در رادیو به بیان احکام دینی پرداختید، حالا چی شده تا آیت الله مصباح به بیان احکام دینی پرداخت شما عصبانی شدید؟