پس از اعلام نتایج مجلس ششم و راهیابی اصلاح طلبان به مجلس شورای اسلامی، دفتر تحکیم وحدت همایشی را با عنوان «مطالبات مجلس ششم» با دعوت از احزاب مختلف در حسینیه ارشاد برگزار کرد و هر آنچه در درون داشتند به صورت شفاف آشکار و حسابی عقده گشایی کردند.
در این برنامه آقای علی افشاری مجری بود و سخنرانان عبارت بودند از: اکبر گنجی، عزت الله سحابی و مرعشی(نماینده حزب کارگزاران). آقای غفوری فرد هم به عنوان نماینده جامعه روحانیت مبارز دعوت شده بود که در برنامه حضور نیافت(البته همان بهتر که ایشان نیامد و گرنه حسابی لجن مال می شد و احتمالاً از عهده دفاع و واکنش مناسب هم برنمی آمد).
از جمله مطالبات آنان که آزادانه مطرح می کردند و بعد هم ادعا می کردند که آزادی نیست، عبارت بود از انحلال و یا سلب اختیار از کلیه نهاد های تحت نظر مقام معظم رهبری و در حالی که جناب اکبر گنجی می گفت «شورای عالی انقلاب فرهنگی باید منحل بشه، دادگاه ویژه روحانیت باید منحل بشه ...»، جمعیت حاضر با استقبال از سخنان او به کرّات برایش سوت و کف می زدند.
وقتی نتایج انتخابات مجلس هفتم اعلام شد، من منتظر بودم دوستان اصولگرای ما جمع شوند و مطالبات خود را به صورت شفاف بیان کنند، ولی متأسفانه این اتفاق نیفتاد و حالا هم نمی دانم در مورد مجلس هشتم این اتفاق خواهد افتاد یا نه.
علی رغم اینکه دوستان ما در مقابل حوادث مختلف و آرمان های مورد غفلت قرار گرفته و ... حرکات نمادین و تأثیر گذاری را در مقابل سفارت انگلیس، قوه قضاییه و ... داشتند، فکر می کنم از پرداختن به این موضوع مهم(طرح مطالبات مجلس هشتم) غافل شده اند.
ممکن است دوستان ما بگویند که ما در این باره از حرکت های هیجانی و شعاری خودداری می کنیم و در فضایی آرام در قالب مصاحبه و گفتگو و انتشار پراکنده مقالات و نظرات در نشریات مختلف و ... مطالبات خود را مطرح می کنیم.
لذا جملاتی از مقام معظم رهبری را در اینجا تقدیم می کنم که هر وقت صحنه های سوت و کف جمعیت حاضر در حسینیه ارشاد در استقبال از سخنان اکبر گنجی را به خاطر می آورم، یاد این بیانات معظم له  می افتم که در تاریخ 17 اردیبهشت ماه 1379 در جمع فرماندهان سپاه و بسیج فرمودند:
«... جوان احتیاج دارد به یک عامل تعیین کننده ای در دلبستگی ها و مشاغل خودش تا به وسیله او به چیزهای درست و صحیح برسد. آن عامل عبارت است از چیزی که حس هیجان طلبی او را اشباع کند. اگر در راه معرفت، در راه درس، در راه علم، در راه ریاضت نفس بخواهد حرکت کند، برای اینکه بتواند این راه را خوب و سریع برود، احتیاج دارد به اینکه آن خصلت هیجان طلبی جوانی اش اشباع بشود. اگر آن نشود هر چه هم اول استقبال به وجود بیاید به تدریج افول پیدا خواهد کرد. چون جوان طبیعتش هیجان طلب است.(اگر) شما نتوانستید، می رود هیجان را در جای دیگر پیدا می کند...
جای جنگ چه چیزی دارید؟ چگونه می خواهید آن روح هیجان طلب این جوانان را اشباع کنید؟ کجاست آن برنامه؟ بسیج هم در اختیار ماست. این است که من نگرانم ... این میلیون ها جوانی که در این مملکت هستند، تشنه اند.
ما تعجب می کنیم که چرا جوانان پای حرف فلانی جمع شده اند، برایش کف زدند! تقصیر آن جوان بیچاره چیست؟ جوان که عنادی با کسی ندارد ... ما نقش صحیح را نزده ایم، یکی می آید نقش غلط را رویش می پاشد و جور دیگری رنگ می کند. توجه کردید؟ مسائل اینهاست. »