«هنگامی که شیپور جنگ نواخته می شود، تشخیص مرد از نامرد آسان می شود»(1)

در شرا یطی که مردهایی بی ادّعا در راه مبارزه با ایادی اسراییل جان خود را فدا می کنند و سر می دهند، برخی افراد پرمدّعا حاضر نیستند برای رسمیت ندادن به این رژیم جعلی، از قاذورات دنیایشان بگذرند.

چرا که تعهّد داده اند به هر قیمتی فوتبال بازی کنند؛ بازی را دین خود قرار داده اند(2) وگرنه تا جایی تعهّدشان را به رسمیت می شناختند که به دینشان برنخورد.

«به راستى که مردم بنده دنیا هستند و دین لقلقه زبان آنهاست، تا جایى که دین وسیله زندگى آنهاست، دین دارند و چون در معرض امتحان قرار گیرند، دینداران کم مى‌شوند.»(3)

«آیا مردم گمان کرده اند به صرف اینکه بگویند ایمان آورده ایم رها مى شوند و آزمایش نمى شوند؟»(4)

افرادی به تناسب ایمان بلندشان، به حضور در صحنه دفاع از کشور اسلامی در صدها کیلومتر فراتر از مرزها و نبرد با مشتی جانی وحشی در دیار غربت امتحان می شوند و تا پای جان و سر خود بر عهدشان پابرجا می مانند.

و افرادی دیگر که بی جهت و صرفاً با توپ زدن از آن ها اسطوره تراشی شده است، با امتحانی ساده تر بازنده می شوند.  

شعار «پاینده باد ایران» می دهند، به مرحوم تختی ادای احترام می کنند، شهدا را تکریم می کنند، اما به وقت امتحان تشخیص نمی دهند که قبل از تعهّد نسبت به فلان باشگاه اروپایی چه تعهّدی دارند، چرا که چرب و شیرین دنیا در دهانشان مزه کرده و دچار فراموشی شده اند.

از نهج البلاغه هم در باب لزوم وفای به عهد شاهد می آورند! چه می کند این نفس تسویل گر برای توجیه یک عمل ضدقرآنی!

مگر در نماز از خدا نمی خواهی که تو را به راه کسانی که به آن ها نعمت داده است، هدایت کند؟ کسانی که خدا به آن ها نعمت داده است، به ولی نعمت خود چه  تعهّدی داده اند؟!؛ «موسى گفت: پروردگارا، به خاطر این نعمت که به من ارزانى داشته اى تا آخر عُمرم هرگز پشتیبان مُجرمین نخواهم بود»(5)

تو که تعهّد جوانمردی به مرحوم تختی داده ای، تو که شعار «پاینده باد ایران» می دهی، تو که از نهج البلاغه سخن می گویی، چگونه حاضری به یک رژیم ناجوانمرد، جنایتکار، اشغالگر، نامشروع، قاتل زنان و کودکان و همچنین قاتل دانشمندان کشورت-که برای پایندگی ایران تلاش می کردند- مشروعیت بدهی؟! حالا چه با بازی کردنت و چه با حمایت از بازی دوستانت.

اگر سیاست جمهوری اسلامی دست از سر ورزش بردارد، سیاست رژیم غاصب و نامشروع اسراییل، از بازی های ورزشی برای تبلیغ مشروعیت خود سوءاستفاده نمی کند؟!

و بدان که شعار جدایی ورزش از سیاست را همان سیاست مداران غدّار بلغور می کنند تا ملّت ها در مستی هیجانات مسابقات ورزشی، از مکر و سیاست های پلید و مجرمانه آنان غافل شوند.

پی نوشت ها:

1. جمله منسوب به شهید چمران 

2. بازی را دین خود قرار ندهیم! (نکات تفسیری از آیت الله جوادی آملی) 

3. امام حسین(علیه السّلام)-تحف العقول، ص 245

4. سوره عنکبوت- آیه2

5. سوره قصص-آیه 17-نماز یعنی یاری نکردن مجرمین(نکات تفسیری از آیت الله جوادی آملی)

یادداشت مرتبط قبلی: تعهد به باشگاه یا راه و رسم مردانگی؟!+تصویر