یک روز پنجشنبه در منزل از طریق رادیو معارف به سخنرانی حجة الاسلام هاشمی نژاد گوش می کردم.

ایشان حدیث امام سجاد (علیه السلام) را نقل می کرد که من به 5 دلیل کودکان را دوست دارم، یکی از دلائل حضرت این بود که کودکان برای فردا چیزی ذخیره نمی کنند ... در ادامه ایشان حدیث را شرح می داد که آدم باید در زندگی به خدا توکل کند، چه آدم های پولداری بودند که به خاطر نگرانی از آینده شان و مبتلا شدن به فقر، ثروت ها اندوختند و آنگاه جنازه شان روزها روی زمین ماند و بوی گند گرفت و ثروتشان به کارشان نیامد... سپس قضیه عارفی را نقل کردند که در کوه و غار زندگی می کرد، از او پرسیدند چرا منزل و بساط زندگی برای خود اختیار نمی کنی؟ گفت از طریق یکی از انبیاء خبر رسیده که من 700 سال بیشتر در این دنیا عمر نمی کنم، فکر کردم عمر 700 ساله آنقدر کوتاه و زودگذر است که ارزش خانه اختیار کردن ندارد. به او گفتند پس چه می گویی درباره مردمی که در آخرالزّمان می آیند و متوسط عمرشان 60 سال است و مرتب خانه می سازند و خراب می کنند؟ گفت من اگر چنین عمری داشتم تمام آن را با یک سجده سر می کردم...

تعجب نکنید! این سخنان از همان رسانه ای پخش می شود که شبکه های دیگر آن در تمام ساعات شبانه روز با پخش آگهی های بانکی به طور رگباری چنان مردم را به اندوخته کردن مال و منالشان برای خود و فرزندان ترغیب می کنند که گویی اگر در ذخیره کردن ثروتشان در این بانک ها اقدام نکنند توفیق حسرت خوردن و انتظار کشیدن برای کسب جوایز باد آورده میلیونی را از دست خواهند داد، از قافله زندگی عقب خواهند ماند و دیو سیاه فقر و بدبختی و نکبت و نگون بختی در انتظار خود و فرزندانشان  خواهد بود!

و جالب تر این که بودجه تهیه و پخش این قبیل سخنرانی ها و موعظه ها از همین تبلیغات مسابقه ثروت اندوزی و مال اندوزی تأمین می شود!!!

آخر مردم کدام را باور کنند؟

 کیست که نداند بار کج به مقصد نمی رسد؟!

کیست که نداند رطب خورده منع رطب کی تواند؟!

یاد سخنان دکتر عباسی افتادم، چندی پیش می گفت:« صدا و سیما با پخش تیزرهای تبلیغاتی مردم را به مصرف زدگی و تجمل گرایی ترغیب می کند، آنگاه درآمد حاصل شده از این تبلیغات را به فیلم بردار و صدابردار و ... می دهد که سخنان آقای قرائتی و علّامه جوادی آملی را تهیه و پخش کنند که خلاصه کلامشان این است که مردم! اسراف نکنید! مردم! صرفه جویی کنید! مردم! اسلام دین تولید بیشتر و مصرف کمتر است! »

 از این جالب تر و مسخره تر این که شبانه روز آگهی های خیره کننده تبلیغات چیپس و پفک و ... را به خورد بچه ها و خانواده ها می دهند، آنگاه درآمد حاصل شده از این طریق را صرف می کنند که کارشناس و متخصص تغذیه بیاید در رادیو و تلویزیون و به مردم توصیه کند که این خوراکی های با ارزش غذایی ناچیز را به بچه هایتان ندهید!

یادم افتاد سال 1373 به عنوان نمایندگان تشکل های دانشجویی سراسر در دانشگاه شهید بهشتی، رئیس وقت سازمان صدا و سیما را به چالش کشیدیم و از او درباره اینجور تبلیغات و آگهی ها توضیح خواستیم، آخر سر که حسابی از دست ما کلافه شده بود در حالی که دستش را بالا می آورد و می چرخاند گفت: صدا و سیما را با باد هوا که نمی شود اداره کرد، پول می خواهد ...

پس از آن تا این اواخر که آقای مهندس ضرغامی با نمایندگان تشکل های دانشجویی جلسه پرسش و پاسخ داشت هرگز ندیدم و نشنیدم که رئیس سازمان صدا و سیما در یک جلسه و برنامه دانشجویی حاضر شود و به سؤالات و دغدغه های آنان پاسخ دهد.

وقتی عزم و همّت و اراده و باور و اعتقاد راسخ قلبی و توکّل جدی به خدا و وعده های الهی و استقامت  در راه اصلاحالت اصول گرایانه در مسؤولین این رسانه ملّی نباشد، دیگر چه می توان گفت؟!!!!!!