چندی پیش در حالی که مشغول رانندگی بودم به اخبار سراری رادیو گوش می کردم که خبری را با این مضمون شنیدم: «صهیونیست ها می گویند که احمدی نژاد فردی متعصب، خشک مقدس و خطرناک برای منافع ماست و باید ترور شود»

همین طور مشغول شنیدن اخبار بودم که چند دقیقه بعد به سخنرانی آقای هاشمی رفسنجانی در مراسمی اشاره شد که مضمون سخنان ایشان چنین بود: «حضور افراد متعصب و خشک مقدس در ارکان نظام برای آینده نظام اسلامی خطرناک است»

و من بیشتر به این نکته پی بردم که آقای هاشمی چقدر احساس خطر کرد – و یا مشاورین کارگزارانی اش اینطور به او تلقین کردند – که حاضر شد وجهه خود را بیش از پیش تخریب کند تا خطری از ناحیه افراد خشک مقدس متوجه نظام اسلامی نشود و حتی پس از انتخاب آقای احمدی نژاد به ریاست جمهوری نیز حاضر نشد یک پیام تبریک خشک و خالی بدهد. البته متأسفانه گویا ایشان پیامی به این منظور داشته ولی برخی مشاورین کارگزارانی اش (آقای مرعشی) او را از انتشار پیام تبریک بازداشته اند.

خلاصه ما از بزرگان انقلاب بیش از این توقع داشتیم، توقع داشتیم کسانی که در این لباس مقدس روحانیت ما را توصیه به تقوی و تواضع و رعایت انصاف و جلوگیری از تهمت زدن به مؤمنین و خودداری از انگ زدن به برادران دینی و ... می کنند بیش از این مراقب گفتار و رفتار خود باشند و اطرافیان و حامیان خود را از ترور شخصیت یاران انقلاب باز دارند و هتاکان را از اطراف خود دور کنند.

توقع داشتیم لااقل پس از رأی مردم (به خصوص خیل عظیم محرومان و مستضعفان و دلسوزان انقلاب که سال ها در دوره های قبلی خون دل خورده بودند) و حمایت های مقام معظم رهبری، ایشان هم به عنوان شخصیت برجسته این انقلاب از شعار ها و اقدامات شجاعانه و انقلابی آقای احمدی نژاد حمایت کنند.

البته تبریک می گویم که ایشان بالاخره این رویه را کنار گذاشتند و از سخنان و حضور شجاعانه آقای احمدی نژاد در دانشگاه کلمبیا تمجید و حمایت کردند.

امیدوارم آخرین بار نباشد و مشاورین کارگزارانی اش او را از این اقدام و موضع گیری پشیمان نکنند.

إنّ الّله یدافع عن الّذین آمنوا