جناب آقای روحانی در مراسم روز دانشجو، درود و سلام فرستادند بر «طالقانی‌ها، بهشتی‌ها، مطهری‌ها، مفتح‌ها، بازرگان‌ها و دکتر شریعتی‌ها؛ همه آنهایی که برای دانشگاه، برای علم، برای آزادی در برابر استبداد و استعمار ایستادگی کردند.»(1)

حالا فرض کنیم دکتر شریعتی بخواهد پاسخ اظهار ارادت ایشان را به وی بدهد.

پاسخ کسی که از تعامل سازنده با دنیا می گوید(2) و در این راستا مذاکره تلفنی، قدم زدن و دست دادن با بانیان اصلی ظلم و ستم در دنیا توجیه می شود و شمر زمانه، فردی بسیار مؤدب تلقّی می شود(3).

پاسخ کسی که می گوید :« ... بعضی از مردم بیکارند واقعاً! کار ندارند، شغل ندارند، دچار توهمات اند؛ مداوم غصه دین و آخرت مردم را می خورند، نه دین را می دانند چیست، نه آخرت را می دانند چیست، هیچکدام! همه اش غصّه می خوردند به هر حال!»(4) و در جای دیگر اظهار می دارد: «باید بگذاریم مردم راحت باشند، اینقدر در زندگی مردم مداخله نکنید، ولو به خاطر دلسوزی؛ بگذاریم مردم خودشان راه بهشت را انتخاب کنند»(5)

پاسخ کسی که در افتتاحیه نمایشگاه مطبوعات ضمن حمله به منتقدان دولت و ضدانقلاب دانستن آنان، از لزوم نقد امام جامعه مسلمین می گوید!!! (6)

پاسخ کسی که بر خلاف حوادث ترکیه و پاریس، در قبال ظلم کدخدا و ایادی اش در لبنان و افغانستان و نیجریه، با تأخیر و بسیار نرم و متواضعانه موضع گیری می کند!(7)

پاسخ کسی که ... بگذریم، مشت نمونه خروار کافیست؛ تا همین جا ببینیم پاسخ دکتر شریعتی به این اظهارات و مواضع چیست: ادامه مطلب...