سلام
هيچ وقت نديده بودمشون و حتي اسمشون رو هم نشنيده بودم...
تا اينکه پارچه ي تسليتي که به ديوار مهديه زدند رو ديدم...
چند روز بعد هم توي دانشگاه يه مراسمي براشون برگزار شد اما من نرفتم...
هيچ اطلاعاتي راجع به شخصيتشون نداشتم... تا اينکه يکي از دوستانم کتاب کوچکي که براشون منتشر شده بود رو بهم داد و من تازه فهميدم که ايشون چه کسي بودند...
هميشه ميگن: آدم هاي خوب زود ميرن...
چقدر خوبه که يه آدم نذر کنه براي شفاي خواهرش 40 روز روزه بگيره و با اينکه خواهرش زودتر خوب ميشه اما باز هم به روزه گرفتنش ادامه بده...
چقدر خوبه که اينقدر به مسئوليتش پايبند باشه که با وجود رفتن برق و تموم شدن چسب و ... باز هم به کارش ادامه بده...
چقدر خوبه که بيت المال اينقدر براش مهم باشه که بعد از فوتش همه بگن حسابش صافه صافه!!!....
و چقدر خوبه که همه از آدم خاطره ي خوب داشته باشن و اينقدر خوب باشي که حتي آدم هايي که نميشناسنت هم با شنيدن اسمت ياد خوبي هات بيفتن و سعي کنن که زندگي تو براشون الگو و درس عبرت باشه...
ممنون آقاي سلحشورفرد
