سلام. ببخشيد کمي دير فرصت کردم جواب بدهم.اگر صفحه مشخصات و شغلم را ملاحضه مي کرديد، متوجه مي شديد که سمتي ندارم که بتوانم از چنين رانتي برخوردار باشم. در مجتمع 35 واحدي ما هم، تنها واحدي که از اين ديش ها در پشت بام ندارد، واحد ماست.منزل اقوام رفته بوديم، آن ها هم اکثراً اگر ماهواره، رقص و آواز و ... پخش کند، يا جلوي ما آن شبکه را روشن نمي کنند، يا صدايش را کم مي کنند و ما هم توجه نمي کنيم و يا اينکه به اتاق و راهروي ديگري مي رويم که نشنويم و نبينيم.منتهي اگر برنامه خبري و گفتگو و امثالهم باشد که بتوانم با افکار و عقايد و ماهيت آن طرفي ها آشنا شوم، بدم نمي آيد ببينم چون بالاخره براي مقابله با تهاجم-ببخشيد- شبيخون-ببخشيد- ناتوي فرهنگي دشمنان و وارد شدن در چنين صحنه نبرد سهمگيني، گاهي انجام عمليات اطلاعات- شناسايي براي در هم کوبيدن برخي خاکريزهاي دشمن لازم است. تا کي بايد بنشينيم و آن ها به عقايد ما حمله کنند و ما فقط دفاع و محکوم کنيم؟ گاهي هم لازم است ما مختصات جبهه دشمن را شناسايي کنيم و ضربه بزنيم. البته وارد اين عرصه شدن شرايطي مي خواهد که در جواب نظري به نام «جعفر» آن را ذکر کرده ام.آن شب هم تشييع جنازه اين خانم به طور زنده پخش مي شد و همانطور که در جواب يکي ديگر از نظرات رسيده ذکر کردم، قبلاً از معلممان شنيده بودم که اين ها سر تشييع جنازه هايده، نماز ميت بلد نبودند بخوانند، لذا فرصتي بود که خودم هم از نزديک به عمق غفلت و خود فراموشي آنان پي ببرم و دوستانم را در جريان پشت پا زدن آنان به دين و فرهنگ و آيينشان- علي رغم ادعاي آنان در پايبندي شان- قرار دهم.موفق باشيد. التماس دعا.