به نام خدا
سلام بر دوست خوبم
آقاي سلحشور فرد به طور قطع شما از سر تكليف الهي قلم مي زنيد؛ اما تصور من اين است كه بايد مقداري لحن ما مهربانانه و مؤدبانه باشد و مخاطب خودمان را به چيزي متهم نكنيم و نگوييم كه مثلاً تو ابلهي يا آب به آسياب دشمن بريزي و ....
ترديدي نيست كه بسا يكي از كساني كه به وبلاگ شما سر مي زند، از كساني باشد كه چنين رفتارهايي از او سرزده است. او با خواندن اين مطلب كينه ورزتر مي شود. نظر من اين است كه ما بايد مخاطب خودمان را نور چشمي خودمان در نظر بگيريم كه البته گاهي اشتباهي مي كند و ما قصد داريم بدون اين كه او را ناراحت كنيم و از خود برنجانيم، به اشتباهش آگاه كنيم. عنايت داريد كه در امر به معروف و نهي از منكر شرط احتمال تأثير وجود دارد. شك نمي توان داشت كه در كلام نرم و بي تعريض و نيش و اهانت تأثير وجود دارد؛ نه در غير آن.
نظر شما چيه؟ ببخشيد كه فضولي كردم.
دلبند شما
بسم الله الجميل
سلام
به راستي اگر قدر او را ندانيم خداوند اشرار را بر ما مسلط خواهد كرد.
البته اينهايي كه گفته شده انشاء الله اندك مردمي هستند و مردم ما انشاء الله در انتظار آقاي او هستند كه به راستي اگر او هم بيايد همين قوم دغا همينگونه خواهند بود.
يا علي