سال 1366 بود، طبق معمول هر سال در آستانه ماه محرم، وعاظ و روحانیون برای خطی مشی گرفتن به خدمت حضرت امام (ره) رسیده بودند.

اوج جنگ و درگیری بود. دفاع مقدس به مرحله خیلی حساس و سرنوشت سازی رسیده بود ...

حضرت امام(ره) خطاب به وعاظ و روحانیون فرمودند:«شما باید در این ماه محرم، روحیه شهادت طلبی را در جوانان زنده کنید.»

من در آن سال نوجوانی بودم تشنه فهم و درک آرمان ها و احساسات و انگیزه های متعالی رزمندگان دفاع مقدس و با شنیدن سخنان امام، به عشق اینکه روحیه شهادت طلبی پیدا کنم از اول ماه محرم پای سخنرانی پیشنماز مسجد محله مان نشستم  تا در صورتی که شرایط سنی و ... مهیا شد،انگیزه و آمادگی روحی لازم را برای حضور در جبهه کسب کرده باشم.

شب اول سخنرانی با بیان احکام غسل جنابت شروع شد

شب دوم ادامه احکام غسل جنابت و نحوه شستشوی قسمت های مختلف بدن هنگام غسل

شب سوم ادامه ....

خدا بیامرز خیلی از مرحله پرت بود، بچه های بسیج می گفتند در بحبوحه انقلاب هم وقتی می خواستیم بیانیه های امام را در مسجد نگهداری کنیم می گفت:«مسجد جای این کارها نیست»

در یکی از یادداشت های گذشته وبلاگ(به خدا این رسم رفاقت نیست )، از شهید ضابطی نوشتم که چگونه سال 1369 با انتخابی آگاهانه خودش را به قافله شهدا رساند، اما وقتی می خواستیم پیکر مطهرش را در حیاط مسجد غسل دهیم، روحانی مسجد با این عنوان که «یک وقت ممکنه جنب بوده و شهید شده» با غسل دادن شهید در حیاط مسجد مخالفت کرد.(گرچه به دلیل شهادت در معرکه نبرد، اصلاً نیازی به غسل نبود)

خیلی از ایشان دلزده و ناراحت بودم و اصلاً نمی خواستم پشت سرش نماز بخوانم. گاهاً هم نمازم را فرادی می خواندم، اما افرادی مرتب به ما تذکر می دادند که به خاطر حفظ وحدت رعایت ظاهر را بکنیم. از جمله یک روحانی اخلاق(حجت الاسلام تقوایی) بود که خیلی قبولش داشتیم و الان هم به او ارادت داریم و از این بابت خیلی ما را نصیحت می کرد. خود شهید ضابطی هم همان سال چند روزی قبل از شهادتش چندین بار هنگامی که در مسجد داشتم نماز فرادی می خواندم، مرا خطاب می کرد و تذکر می داد که «نماز را به جماعت بخوان!»

بعدها که با افکار امام(ره) بیشتر آشنا شدم فهمیدم که تکریم و تعظیم و برپا داشتن شعایر الهی و حفظ وحدت ارزشش از هر چیز دیگر برتر و بالاتر است.

و امروز وقتی می بینم در برخی مساجد، برخی جوانان بسیجی به کوچکترین بهانه ای و با کوچکترین اختلافی با پیشنماز مسجد از حاضر شدن در نماز جماعت امتناع می ورزند، متأسف می شوم و سعی می کنم اهمیت برپا داشتن شعائر الهی را گوشزد کنم. اما امان از این خودخواهی و مکاید نفس خبیث که بل سوّلت لهم أنفسهم امراً